काठमाडौँ । नेपाली कांग्रेसका सांसद चन्द्रकान्त भण्डारीले नेपालमा धनी र गरिबले पाउने शिक्षा अलग–अलग रहेको भन्दै शिक्षा नीतिमा समस्या रहेको औंल्याएका छन् । उनले सरकार निरीह बन्दा शिक्षा, स्वास्थ्य र नागरिकको सरोकारका हरेक क्षेत्रमा माफिया र बिचौलियाको बिगबिगी रहेको बताए ।
काठमाडौँ — नेपाली कांग्रेसका सांसद चन्द्रकान्त भण्डारीले नेपालमा धनी र गरिबले पाउने शिक्षा अलग–अलग रहेको भन्दै शिक्षा नीतिमा समस्या रहेको औंल्याएका छन् । उनले सरकार निरीह बन्दा शिक्षा, स्वास्थ्य र नागरिकको सरोकारका हरेक क्षेत्रमा माफिया र बिचौलियाको बिगबिगी रहेको बताए ।
प्रतिनिधिसभाको बुधबारको बैठकमा बोल्दै सांसद भण्डारीले शिक्षा नीतिमा सुधार गरेर व्यवहारिक र रोजगारमूलक शिक्षाको व्यवस्था गर्नुपर्ने बताए ।
‘हाम्रो देशको शिक्षा नीतिमा समस्या छ । हामीसँग दर्जनौँ विश्वविद्यालय छन् । तर विश्वविद्यालयमा युवाहरू पढ्न चाहदैनन् । हामीले बनाएको शिक्षा दुई थरीको छ, धनीले निजी स्कुल पढ्छ, गरिबले सरकारी स्कुल पढ्छ, धनी र गरिबले पढ्ने स्कुल फरक छ, पाउने शिक्षा फरक छ,’ सांसद भण्डारीले भने, ‘विश्वमा यस्तो व्यवस्था अन्त कहाँ छ ? हामीले शिक्षा नीतिलाई व्यवहारिक र रोजगारमुलक किन नबनाउने ? पाठ्यक्रमलाई व्यवहारिक र हाम्रो स्रोत साधनसँग जोडेर किन लागू नगर्ने ?’
सांसद भण्डारीले देशको अब्बलकोरुपमा चिनिएको बुढानिलकण्ठ स्कुललाई देशभरि विस्तार गर्न किन नसकिएको भन्दै प्रश्न गरे । ‘धेरै पहिले बनाएको बूढानीलकण्ठ स्कुल, जहाँ गरिब र धनीको वर्गविभाजन छैन । त्यो स्कुललाई हामीले किन देशभरि फैलाउन सकेनौँ,’ उनले प्रश्न गर्दै भने, ‘हामी जोसँग पैसा छ, उसैसँग लाग्यौँ । जो गरिब छ, उसकालागि राम्रो शिक्षा छैन, केही पनि छैन ।’
उनले स्वास्थ्य क्षेत्रमा पनि उस्तै समस्या रहेको बताए । उनले अहिले एउटा सांसदले पनि आफ्नो सबै सम्पत्ति बेचेर पनि उपचार पाउने अवस्था नरहेको बताए । ‘स्वास्थ्य क्षेत्रमा पनि उस्तै अवस्था छ । हामी बिरामी भयौँ भने उपचार पाउन सक्ने अवस्था छैन । हामी सांसदहरूले नै पनि आफ्नो सबै सम्पत्ति बेच्दा पनि उपचार पाउने स्थिति छैन,’ सांसद भण्डारीले भने, ‘अनि गरिब जनताले कसरी उपचार पाउने ?’
उनले शिक्षा र स्वास्थ्यसँगै नागरिक सरोकारका सबै क्षेत्रमा माफिया र बिचौलियाहरूको बिगबिगी रहेको बताए । ‘आज औषधि सबैभन्दा महँगो छ, त्यसको कारण मेडिसिन माफियाहरूका कारण हो,’ उनले भने, ‘सरकार जनरल एजुकेसन पढेकाहरूका लागि भ्याकेन्सी खोल्छ । तर डाक्टरहरूको माग कतै पनि हुँदैन । देशमा सरकारी छात्रवृत्ति लिएर पढेको डाक्टर विदेश गएर सेवा गर्न बाध्य छ ।’
